Powstanie ,,Czernej Hory"

1. Dzisiejsza data i czas:

2.Historia Czarnej Góry:

• Czarna Góra to wieś położona na terenie polskiego Spisza, w dolinie rzeki Białki, na tak zwanym Zamagurzu Spiskim. Nazwa miejscowości prawdopodobnie wywodzi się od widoku góry jaki zastali pierwsi osadnicy. Wzniesienie to było porośnięte gęstym lasem świerkowym, co sprawiało wrażenie czarnej góry.

• Pod koniec XV wieku przybyły tutaj grupy Wołochów, które uchodziły przed nawałą turecką z południowej Europy. Według relacji ludności, były to rodziny przybyłe z Czarnogóry, którzy osiedlili się w części wsi zwanej obecnie Sołtystwem. W późniejszym okresie na terenie wsi, głównie w południowej części, zaczęli licznie osiedlać się przybysze z sąsiedniego Podhala. Pieczę nad nimi sprawowali panowie nowotarscy i czorsztyńscy, słynący z ostrego traktowania swoich poddanych. Sprawiło to, iż z biegiem lat Czarna Góra stała się typowo polską wsią. Jej mieszkańcy trudnili się wyrębem lasów, myślistwem i pasterstwem.

• 

• Pierwsze udokumentowane wzmianki o  miejscowości pochodzą z końca XVI wieku, a dokładniej z dokumentów z lat 1589, 1594 i 1595. Pierwszy z tych dokumentów stwierdza nabycie szeregu ziem klucza dunajeckiego przez rodzinę Horwathów – Palocsayów, a kolejne dwa dokumenty to potwierdzają. W dokumentach tych  Czarna Góra wymieniona jest wśród szałasów i owczarni pod węgierską nazwą Czerna Hora. Z 1637 roku pochodzą zapiski kronikarzy, którzy wspominają pasterzy z Czarnej Góry wypasających swoje stada w Tatrach pod Jaworowym Stawem i Tatrach Bielskich.

• Lokowanie wsi odbyło się prawdopodobnie na początku XVII wieku na prawie wołoskim, jednak niestety nie zachował się z tego żaden dokument. Pierwszym właścicielem wsi była rodzina Horvathów – Palocsayów, która była właścicielami wsi do roku 1670. W tym to  też roku wieś zmieniła właściciela na rodzinę włoskiego pochodzenia Joanellich de Toulano, przy których została do roku 1771, kiedy to z powrotem wróciła do rodziny Horwathów – Palocsayów. Pozostała przy nich do 1848 roku i przekształceń ustrojowych jakie zaszły na Węgrzech, to jest uwłaszczenia chłopów, zniesienia poddaństwa oraz ogłoszenia równości wobec prawa.

•  
• Początkowo Czarna Góra należała do parafii we Frydmanie, a od roku 1655 do nowo utworzonej parafii w Łapszach Wyżnych. W 1741 roku nową parafią Czarnej Góry został Jurgów, a w 1779 roku część wsi zwana Zagórą została przyłączona do parafii w Trybszu, przy której została do roku 1996, kiedy to założyła własną parafię pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego. 
• W 1850 roku powstała pierwsza szkoła. Początkowo językiem nauczania był słowacki, a później również przez pewien czas węgierski. Okres ten, od około połowy wieku XIX do początku wieku XX to okres, gdy sprawy narodowościowe zaczęły mieć istotne znaczenie. Ruchy narodowe Słowaków zaczęły prowadzić silną akcję słowakizacyjną terenów Spisza zamieszkałych przez ludność polską. Doprowadziło to między innymi do sytuacji, gdzie od 1880 roku w przeprowadzanych spisach ludnościowych mieszkańcy Spisza nie mogli wybrać narodowości polskiej. Od roku 1895 roku zaczęły się działania Polaków z Galicji w celu obrony świadomości narodowej Polaków ze Spisza. Efektem tego było powstanie między innymi polskich bibliotek. Jedna z nich powstała również w Czarnej Górze.

• 

• Po I wojnie światowej, tereny Spisza stały się przedmiotem ostrego sporu między Polską a Czechosłowacją. W tym okresie, na przełomie roku 1918 i 1919 Czarna Góra po raz pierwszy w historii znalazła się w granicach państwa polskiego, aczkolwiek stało się to jedynie na okres około 10 tygodni, po którym władzę nad wioską objęła Czechosłowacja. Państwa Ententy, które zwycięsko wyszły z wojny, podjęły decyzje, iż na terenie części Spisza, który obejmował również Czarną Górę, odbędzie się plebiscyt, który zadecyduje o przynależności spornych terenów do danego państwa. Zaczęła się walka między państwami o przeciągnięcie mieszkańców na swoją stronę,  Ostatecznie plebiscyt został odwołany, a Czarna Góra na stałe została przyłączona do Polski 28 lipca 1920 roku decyzją rady ambasadorów podjętej w Spa.

• W 1939 roku, w pierwszych dniach kampanii wrześniowej, tereny polskiego Spisza zostały zajęte przez Słowację, która była sprzymierzona z Niemcami. Przez całą II wojnę światową Czarna Góra pozostawała przy Słowacji, dzięki czemu warunki bytowe były znacznie lepsze niż po drugiej stronie rzeki Białki, gdzie tereny były objęte przez generalne gubernatorstwo. Po zakończeniu wojny, Czarna Góra z powrotem wróciła do Polski.